Liczba mieszkańców Starego Węglińca na koniec roku 2020 - 964 osób (więcej danych statystycznych znajdziesz TUTAJ)
Miejscowość powstała w XVI w. wokół kuźni żelaza. W latach wojny siedmioletniej i wojen napoleońskich (1813 r.), Stary Węgliniec był grabiony i zmuszany do płacenia kontrybucji różnym przechodzącym przez niego wojskom. Po II wojnie światowej w Starym Węglińcu osiedlili się repatrianci, głównie z dawnych kresów II Rzeczypospolitej (z województwa stanisławowskiego). Od 2001 r. corocznie organizowana jest Noc Świętojańska z różnymi atrakcjami, zabawami i konkursami. We wrześniu 2010 r. został oddany do użytku kompleks boisk wielofunkcyjnych.
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest:
- kościół parafialny pw. Matki Bożej Szkaplerznej, z XVII w. Pierwsza, drewniana, katolicka kaplica na miejscu obecnego kościoła powstała w 1562 r., inna podawana data to 1518 r. Została ona rozebrana w 1687 roku, czyniąc miejsce obecnej, murowanej świątyni. Był to wówczas kościół ewangelicki św. Anny. Kościół był rozbudowywany na przestrzeni kilku wieków: przedsionek dobudowano w XVIII wieku, wieża kościoła pochodzi z końca XIX wieku, a zakrystia powstała poprzez rozbudowanie dawnej kostnicy w 1962 roku. W 1946 r. kościół ponownie został przejęty przez katolików i poświęcony Matce Boskiej Szkaplerznej. Do lat 80. XX wieku w kościele znajdowały się organy z końca XVII wieku. W 1996 r. zamontowano na wieży kościoła zegar. W 2010 r. dokonano renowacji elewacji zewnętrznej oraz wymieniono pokrycie dachowe.
W kościele znajdują się m.in.:
-renesansowa ambona z XVII wieku z wyobrażeniami czterech ewangelistów
-klasycystyczny ołtarz z końca XVII wieku, odrestaurowany w 1996 roku; w centrum ołtarza znajduje się kopia obrazu Matki Boskiej Kochawińskiej, namalowana przez Stanisława Wolfa
-malowidła z początku XVIII wieku, przedstawiające sceny ze Starego i Nowego Testamentu.
Źródło: Wikipedia