W czwartek, w ostatni dzień Oktawy Bożego Ciała, czyli okresu ośmiu dni, podczas których po Mszy św. codziennie odbywały się procesje z Najświętszym Sakramentem, ks. Proboszcz poświęcił przyniesione przez wiernych wianki uplecione z kwiatów i ziół leczniczych. Są one symbolem ludzkiej pracy, a jednocześnie utożsamiają dar Boży służący ludziom i wszelkim stworzeniom. Podczas święcenia ziół wznoszone są modlitwy o opiekę nad polami i o dobre zbiory.

Pokruszone ziele z wianków stosowano do sporządzania leczniczych herbat oraz do okadzania roślin i zwierząt oraz domów. Wianek powieszony w oknie, nad drzwiami wejściowymi lub zatknięty za obraz może być przechowywany przez cały rok, aż do następnej Oktawy, następnie można go spalić. Nie wolno go wyrzucić, gdyż jest poświęcony.